Zal oorlogsweerstanders, totaalweigeraars, deserteurs en gewetensbezwaarden steunen!
Roept op om een groot libertaire internationalistisch initiatief op poeten te zetten om militaristische propaganda te bestrijden! De nucleaire catastrofe nadert! De heersende klassen in ‘Oost’ en ‘West’ zijn charlatans van wie de machtswellust en winsthonger in groeiende mate berust op de oorlogsindustrie.
Het zelfverklaarde ‘Westen’ bespreekt scenario’s voor een nieuwe wereldoorlog. Voor hun voert de ‘vrije wereld’ een existentiële strijd tegen ‘autocratieën’ die in toenemende mate vereenzelvigd worden met oriëntale stereotypes die onze zogenaamde ‘beschaving’ dreigen te vernietigen.
De naties in dit ‘democratische’ kamp zoals Oekraïne, Israel en Taiwan worden gelauwerd omdat ze mee zouden strijden in dezelfde wereldwijde strijd van de ‘goeien’ tegen de ‘slechten’. Dezelfde logica omarmt zelfs Syrië’s Islamisten aan de kant van de ‘goeien’.
Aan de andere kant Rusland, China en Iran: totalitaire staten geregeerd door de geheime politie, partijzeloten en clerus. Allemaal onderdrukken ze met geweld onze klassenstrijd tegen de bezuinigingspolitiek en het oorlogsmarcheren.
Voor een libertair internationalistisch initiatief tegen de militaristische propaganda die dagelijks wordt rondgestuurd, die onze zogenaamd ‘goede’ gewapende staten voorstellen alsof ze humanitaire ondernemingen waren!
We moeten praktische en morele steun verlenen aan oorlogsweerstanders, totaalweigeraars, deserteurs en groepen die internationalistische standpunten innemen – in het bijzonder in de oorlogszones.
Het ondersteunen van dienstweigeren, gewetensbezwaar, desertie en dienstplichtontwijking aan alle kanten van de oorlogsfronten -m.a.w. Van ‘revolutionair defaitisme’- is fundamenteel. Rusland en Oekraïne erkennen allebei dat desertie een groot obstakel is voor hun moordprogrammas.
Die steun, binnen het kader van ons internationalisme, promoot initiatieven die een uitdaging vormen voor nationalisme en grenzen, territoriale soevereiniteit, de natie-staat en zijn proto-staat rivalen, en die zo nieuwe mechanismes vormen van internationale solidariteit en kameraadschap.
De frontlijnen zijn dichter bij dan je denkt: niet verder dan de dichtstbijzijnde fabriek voor wapens of onderdelen; niet verder dan het dichtstbijzijnde logistiek depot, transporthub of communicatiecentrum.
De oorlog is waar havens en luchthavens zijn, militaire basissen en hun reservistenbarakken. Waar spoornetwerken en autostrades zijn, de steden, landgoeden, dorpen en fabrieken waar wij als werknemers de prijs betalen voor de oorlog – in armoede vanwege de steeds strenger wordende bezuinigingspolitiek. En nu het dreigement van de dienstplicht er bovenop.
We kunnen geen stap zetten zonder in oorlog te zijn, en als we erop wijzen schieten de retorische geweren met scherp: “Oproerkraaier, extremist, verrader!” – we moeten al die dingen worden!
De tijd is gekomen om onze beweging duidelijk te onderscheiden van al wie “sommige oorlogen vooraleer de klassenoorlog” steunen.
We stellen zeer duidelijk dat revolutionairen niet enkel hun oorlogen bekampen, maar dat we zelfs oproepen om de oorlogsweerstand te transformeren tot een sociale revolutie! We strijden niet voor een terugkeer naar de toestand voor de oorlog – hun kapitalistische ‘vrede’ die slechts hun preventieve repressie is van ons omwille van hun volgende bloedige onderneming.
Wat kunnen we praktisch doen, individueel en collectief, thuis en elders? Op het meest elementaire niveau: globaal denken en locaal handelen. Weiger hun consensus en klaag de hypocrisie aan, pleitend voor onszelf en voor onze klasse over de grenzen heen. Collectief kunnen we hun ‘nationaal belang’ weigeren.
We moeten onze strijden verbinden tegen de bezuinigingspolitiek en hun oorlogsgeprofiteer. Alles wat we voor onszelf en onze klasse doen hindert hun ‘oorlogsstaat’. Sluit je solidair aan -over de grenzen heen van plaats en arbeidstak – een overwinning op het thuisfront is een overwinning en een voorbeeld voor anderen.
Van de Arctische rivieren tot de Rode Zee, van Taiwan tot de Congorivier, staan continentale grenzen in brand, of slaan de gensters al uit. De veranderende maskers van de supermachten veranderen niets. Ze willen dat we vechten – één kapitalisme, één oorlog! Het gevaar is reëel, het gevaar is nu.
